مشهد،  محمدعلی (۲ فروردین ۱۳۴۲ - ۲۲ دی ۱۳۶۵)، فرمانده گردان روح‌الله، تیپ مستقل قائم آل‌محمد(عج)، نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.

محمدعلی مشهد، در بخش امیرآباد، از توابع شهرستان دامغان به‌دنیاآمد. پدرش رمضانعلی، مغازه‌دار و مادرش فاطمه عبدیان، خانه‌دار بود. آن‌ها دو پسر و یک دختر داشتند که محمدعلی فرزند آخر خانواده بود. او دور‌ ابتدایی ( ۱۳۴۹  ـ ۱۳۵۴ ش) را در مدرس‌ ششم بهمن (شهید امام موسی‌صدر کنونی) و دور‌ راهنمایی (۱۳۵۴ ـ ۱۳۵۷ ش) را در مدرس‌ فیاض لاریجانی (شهید اندرزگوی کنونی) و دبیرستان را ( ۱۳۵۸ - ۱۳۶۲ش/ به‌ علت حضور مکرر در جبهه‌ در پنج‌سال) در مدرس‌ حائری شیرازی، در محل تولد خود گذراند و در رشت‌ اقتصاد اجتماعی دیپلم گرفت (اداره آموزش و پرورش... ؛ اداره ثبت احوال ... ).

او در ورزش‌های فوتبال، تنیس، والیبال و تکواندو مهارت‌داشت و در نوجوانی، لوازم منزل و ماشین‌های سبک و سنگین مردم را بدون دستمزد تعمیر‌می‌کرد (صادقی، ص ۴ و ۸)

محمدعلی در سال ۱۳۵۷ش، با هدف سرنگونی حکومت پهلوی دوم (۱۳۲۰- ۱۳۵۷ ش)، در شعارنویسی، برگزاری راهپیمایی، پخش اعلامیه و ارشاد نوجوانان تلاش‌ها‌ی زیادی کرد و در همان سال، انجمن اسلامی جوانان امیرآباد را تشکیل داد ( صادقی، ص ۹ و ۱۴۲ ). 

او برای سرکوب گروهک ضدانقلاب کوموله و دموکرات، در ۱۲ اسفند ۱۳۶۰، از سپاه پاسداران شهرستان دامغان، در جایگاه بسیجی به کردستان، منطق‌ مهاباد و پیرانشهر اعزام شد. پس از آن، با سمت بسیجی، به تیپ ۱۷ علی‌بن‌ابی‌طالب(ع)، گردان موسی‌بن‌جعفر (ع) رفت و در عملیات‌ رمضان ( ۲2 تیر ۱۳۶۱، در منطق‌ شرق بصره، با هدف تهدید بصره از شرق و حضور در حاشیه رودخانه شط‌العرب) حضوریافت و هم‌چنین در عملیات والفجر مقدماتی (۱۷ بهمن ۱۳۶۱، در منطق‌ شمال چزابه، با هدف پیش‌روی به سوی العماره و تهدید آن از شرق) شرکت‌کرد و از ناحی‌ دست مجروح‌شد و پس از بهبود، با همان سِمت، در ۴ تیر ۱۳۶۲، برای سرکوب نیروی ضدانقلاب به منطقه کردستان، سردشت، ارتفاعات مرزی عراق، منطقه بوالفتح در روستای مکل‌آباد رفت و مسئول پایگاه بسیج آن منطقه شد. سپس در عملیات والفجر۲ (۲۹ تیر ۱۳۶۲، در منطق‌ اربیل عراق، با هدف تصرف حاج‌عمران و تهدید چومان‌مصطفی و کنترل معابر آن)، در جایگاه بسیجی، حضور پیدا کرد. هم‌چنین در عملیات والفجر ۴ ( ۲۷ مهر ۱۳۶۲، در منطق‌ سلیمانیه به پنجوین، با هدف تصرف دره شیلر و پنجوین و انسداد معابر تردد ضدانقلاب)، با همان سمت، شرکت‌کرد. او در ۲۳ آبان ۱۳۶۲، به عضویت رسمی سپاه پاسداران درآمد (کنگره...، سپاه...)

او در ادامه، به تیپ مستقل زرهی ۲۸ صفر سپاه پاسداران رفت و در جایگاه پاسدار، در عملیات‌ خیبر (۳ اسفند ۱۳۶۲، در منطق‌ هورالهویزه، با هدف عبور از هور و تهدید بصره از شمال) شرکت‌کرد و سپس در جایگاه فرمانده دسته، در عملیات بدر (19 اسفند ۱۳۶۳، در منطق‌ هورالهویزه با هدف قطع جاد‌ بصره به العماره و آزادسازی ارتفاعات مرزی) حضورداشت. پس از آن، به تیپ ۲۱ امام رضا (ع)، گردان موسی‌بن‌جعفر(ع) رفت و در جایگاه فرمانده گروهان، درعملیات‌ والفجر  ۸  (۲۰ بهمن ۱۳۶۴، در منطق‌ فاو، با هدف تصرف فاو و تهدید بصره از جنوب) و نیز عملیات کربلای ۱ (۹ تیر ۱۳۶۵، در منطق‌ ایلام، با هدف بازپس‌گیری شهر مهران) شرکت‌کرد ( سپاه ... ، کنگر‌... ).

بعد از آن، به تیپ ۱۲ قائم (عج)، گردان روح‌الله رفت و در عملیات‌ کربلای ۴ (۳ بهمن ۱۳۶۵، در منطق‌ ابوالخصیب با هدف تصرف شلمچه و پیش‌روی به سوی بصره)، در جایگاه فرمانده گروهان و در عملیات کربلای ۵ (۱۹ بهمن ۱۳۶۵، در منطق‌ شلمچه با هدف تصرف شلمچه و پیش‌روی به سوی بصره)، در جایگاه فرمانده گردان حضور پیداکرد و در همین عملیات، در اثر اصابت ترکش به ناحیه سر، به شهادت رسید و در گلزار شهدای شهر دامغان به خاک سپرده‌شد (همان.).

محمد‌علی در سال  ۱۳۶۲ش. با دخترعموی خود، شهربانو مشهد که همسر شهید علی‌اکبر عسکری بود و دو دختر داشت، ازدواج کرد که ثمر‌ آن دختری به نام الهه شد (حسین جلالی و صرفی، ص ۱۶)

او بسیار مهربان، اهل نماز اول وقت و نماز شب و دعا بود. وی همچنین مداح و روضه‌خوان ائم‌ معصومین (ع) بود و به آن‌ها عشق‌می‌ورزید. وی همیشه منظم و آراسته بود و به بچه‌های یتیم و خانواده‌های شهدا توجه ویژه داشت. به سخنان رهبر انقلاب امام خمینی(ره) گوش جان می‌سپرد و برای عملی کردن آن‌ها می‌کوشید. (صادقی، ص ۸، فرهنگ‌نام‌ ...)

او در بخشی از وصیت‌نامه خود می‌نویسد: در این میدان آزمایش، باید آزموده‌تر شد و رشدکرد و به نتیجه‌های عالی رسید تا در آزمونگاه ابدی سرافراز به درآمد. باید آگاه بود که روزی دادگر عالِم عادل، ما را بازخواست خواهدکرد و بی‌شک نیکان به پاداش عمل خویش می‌رسند و زشتکاران مجازات می‌شوند. با کسب ایمان و تقوی این ویرانسرا را به دور اندازیم و دنیا را بر آخرت پرارزش و ابدی سودا کنیم. (مشهد، فرهنگ‌نام‌، ص ۳۶۵)

برای گرامی‌داشت این شهید، دو کتاب به نام‌های «تشن‌ دیدار»، نوشته حسین جلالی و سکینه صرفی و نیز کتاب «یلدای کویر»، تالیف محبوبه صادقی منتشر شده و به اسم وی تقاطع غیرهم‌سطحی در ورودی شهر دامغان و کتابخانه‌ای نیز در شهر امیری‌ دامغان نام‌گذاری شده‌است.   

مآخذ: ادار‌ آموزش و پرورش شهرستان دامغان، گواهی‌نام‌ پایان تحصیلات، خرداد ۱۳۶۲،  سند بش، موجود در ادار‌ کل حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس، استان سمنان؛ ادار‌ ثبت احوال شهرستان دامغان، شناسنامه، سند بش، بی‌تا موجود در هما‌ن‌جا؛ جلالی، حسین / صرفی، سکینه؛ «تشنه دیدار»، شاهد، ۱۳۸۲ش؛ سپاه، نامه سوابق جبهه، موجود در ستاد کنگر‌ شهدای استان سمنان، فرم ۱/۵؛ صادقی، محبوبه، «یلدای کویر» (خاطرات سردار شهید محمدعلی مشهد) تهران: شاهد، ۱۳۹۰؛ فرهنگ‌نام‌ شهدای استان سمنان، شهرستان دامغان، جلد ۱۰، ص ۳۴۸، به کوشش جمعی از نویسندگان، فاتحان، ۱۳۹۷ش؛ مشهد، محمدعلی، «وصیت‌نامه»، فرهنگ‌نامه شهدای استان سمنان، شهرستان دامغان، به کوشش جمعی از نویسندگان، جلد ۱۰،  فاتحان، ۱۳۹۷؛ نامه سوابق حضور در جبهه، فرم شماره ۱/۵، موجود در کنگر‌ سه‌هزار شهید استان سمنان، پروند‌ ۲۳؛ نام‌ معراج تاریخ ۲۲ دی ۱۳۶۵ ، بش، موجود در همان‌جا.